AURIEL

Baslangiçta umut, Anu’nun elmas bedenindeki sayisiz parlak yüzden yansiyan erdemlerden birisiydi sadece. Ejderha Tathamet ile asirlar boyunca süren mücadeleleri iki savasçinin da sonunu getirince bu erdem de digerleriyle birlikte Elmas Savasçi’nin parçalanmis omurgasindan olusan Kristal Kemer’den dogan meleklere geçti. Daha dogrusu özellikle bir tanesine… Cennet’te söylenene göre melekler, Kristal Kemer’den yayilan sarkinin en pürüzsüz ve en kusursuz notalara ulastigi anlarda dogardi. Bu müzikten dogan nice melek arasindan en sevilen, en el üstünde tutulan ise Anu’nun umudunu isimaya devam ettiren Umudun Basmelegi Auriel’di.

Angiris Konseyi’ndeki meleklerin sik sik anlasmazliga düstügü iyi bilinen bir gerçekti. Özellikle de Tyrael ve Imperius arasinda sikça parlayan alevleri söndürmek çogu zaman Auriel’e düserdi. Zira esiti olan diger melekler bile Auriel durup konustugunda, bir akil verdiginde durup dinlerlerdi. Çünkü Umudun Basmelegi, en büyük uyumsuzluklarin ve karmasanin içinde gizli olan ahengi çekip çikartabilirdi. Bu sekilde yatistiramadigi ya da ikna edemedigi zamanlardaysa Al’maiesh’i kullanirdi: “Umudun Seridi” olarak da bilinen bu nesneyi melek kardeslerinin omuzlarina sardiginda seridin dokundugu kisilerin düsünceleri ve duygularini berraklastirir, daha dogru ve mantikli kararlar vermelerini saglardi. Kimileri tam da bu yüzden Al’maiesh’in, Auriel’in bütün pozitif özelliklerinin bir tezahürati oldugunu söyler. Bir uçtan bir uca rünlerle kapli beyaz bir serit olan Al’maiesh, dokundugu dostlara berrakligin yaninda sifa verme gücüne de sahipti.